Wat je redactioneel niet kunt zeggen kun je in een column vaak wel kwijt, dat is niet alleen handig, het geeft je ook zo’n warm gevoel van binnen. Kijk nou naar vorige week vrijdag, het eerste burgerlijke huwelijk in de Dorpskerk door Hans Elemans hoogstpersoonlijk gesloten! Nooit helemaal begrepen waarom je een huwelijk eigenlijk sluit, want je mag na het trouwen toch nog wel gewoon de deur uit? Als waarnemer en verslaggever moest ik natuurlijk dit eerste gebeuren bijwonen om er een verslag van te maken voor uw allen, want u wilt toch alles weten? Het was voor de verslaggevers wel even wennen om te zien hoe ‘onze’ Hans zich in een toga hulde en zich aan ons presenteerde. Gelukkig was dat ruim voordat de plechtigheid plaats vond, want de hilariteit was, zeker bij mij, nogal groot.
Twee dingen heb je in je leven standaard in gedachte, de eerste is dat mensen in toga’s meestal streng kijkende hoogleraren zijn die slechts lachen als ze niet in beeld zijn. En als tweede vastgeroeste gedachte heb ik het beeld dat ik Hans Elemans met zijn markante uiterlijk maar niet kan vergelijken met die nors uitziende hoogleraar. Als je dan onverwacht wordt geconfronteerd met een combinatie van die twee dan heb je moeite om in een Godshuis serieus te blijven, of te wel, niet in lachen uit te barsten.
Nee, niet dat het Hans niet staat, best wel, maar de verrassing was te groot, de schok kwam te onverwacht en door het ontbreken van een persaankondiging was ik niet voorbereid op een dergelijke verschijning. Even dacht ik met ‘Lange Wapper’ te maken te hebben, maar gelukkig herkende ik Hans Elemans tussen de lakens. Ik wil graag nogmaals beklemtonen dat het een mooie dracht is voor een huwelijksambtenaar, dat zeker wel, maar hadden we niet even van te voren gewaarschuwd kunnen worden? Een mooi plan, om alle ambtenaren, die huwelijken gaan voltrekken, een toga te geven, dat geeft het gebeuren een extra glans, en Hoogvliet net dat beetje cachet dat het verdiend. Van Hans, een man die normaal ook heel normaal doet, soms zelfs een beetje rebels overkomt, ben ik gewend dat hij in een normaal kostuum rondloopt. Een enkele keer kwam hij vroeger zelfs nog wel eens aangewandeld in provoachtige kleding, dat staat hem ook goed, en daarom was het voor mij een soort cultuurschok hem ineens in klederdracht te zien. Maar zo is het wel weer genoeg over hem, hij moet zelf zijn electoraat maar ophitsen, daar ben ik niet mans genoeg voor.
Verder was het in Hoogvliet behoorlijk rustig de afgelopen week, weinig schokkends te melden. Natuurlijk waren her en der de bekende barbecues, en een mooie rommelmarkt op de Oude Wal, een brandweeroptreden bij Speelwereld en niet te vergeten een sport en spel middag op het binnenterrein aan de Fideliolaan, dat georganiseerd was door bewoners en een Antilliaanse werkgroep, mooi toch? We werken nu toe naar het Kunstkop 2001 in Hoogvliet, een mooie gedachte voor medialand, want het gaat tijd worden dat er meer te vertellen is dan nu het geval is. Ik zou natuurlijk nog wat kunnen gaan vertellen over de millenniumboom die ik ooit heb mogen planten naast de Dorpskerk, ik geef hem regelmatig water, maar verder dan een kwart a- viertje kom je daar ook niet mee. Daarom was die toga van Hans eigenlijk wel handig, je hebt weer wat te schrijven, bedankt Hans.

Jan Koopmans