Geneugten

Je hebt van die weken dat je beter maar in je bed kan blijven. De afgelopen week was er weer een van het kaliber honderd. Nadat vorige week onze krant bij de drukker zich nog lag te ontwikkelen was ik alweer in touw om te struinen naar kopij voor de volgende editie. Zo kwam ik bijvoorbeeld terecht bij de prijsuitreiking van het Ei van Columbus in het Informatiecentrum aan de Sprong. Nadat de deuren, nog steeds automatisch open gingen, het is een mirakel,  stapte ik het knusse lokaal binnen. Daar werd me een blauw doorschijnend drankje aangeboden waar de bubbels zich een weg in zochten naar de rand van het glas. De kleur was dermate vreemd dat ik argwanend het geheel eerst maar eens goed bestudeerde, want je weet maar nooit in deze vreemde tijden. Maar gelukkig zag ik een lid van het dagelijks bestuur driftig nippen aan een zelfde glas dus was mijn vertrouwen hersteld. Want als onze ‘regeerders’ het zelf durven te drinken moet het goed zijn. Ik heb overigens het glas maar half leeggedronken want ik was met de auto en niets is afkeurenswaardiger dan rijden met een slok op, ondanks dat de pakkans in Hoogvliet nihil is want zonder politie in ons durpie kun je alles maken, ja toch? Gek genoeg mocht je in het Informatiecentrum maar voor een deel van de geneugten genieten want roken was weer uit den boze. Belachelijk maar waar, de rokers, zeker meer dan de helft van de aanwezigen, moesten in de deuropening hun tekort aan gezonde en plantaardige rook inhalen. Heeft u wel eens bij een automatische deur een peukie gepaft? Nou ik wel! Overigens was het hele gebeuren rond het Ei een gezellig gebeuren, maar dat leest u wel elders in deze krant. Later in de week had ik ook nog een ontmoeting met vier dames die zich de kaas niet van het stadsvernieuwings brood laten eten. Gelukkig was dat in een SWH locatie en daar mocht naar hartelust worden gerookt, ze weten daar tenminste wat goed is voor de mens. Ook dat treffen was een bijzonder gebeuren want het is voor iedere schrijver topsport om vier mensen tegelijk te moeten aanhoren, zeker als het dan ook nog dames zijn! Maar het is weer gelukt, resultaat in deze krant. Even daarvoor was ik nog langs een verhuizende Voorschool geweest, zonder peukje want de kinderen moeten schone longetjes houden natuurlijk. Gelukkig kon ik later in de auto de schade weer inhalen, in de file op de Aveling omdat ‘Neerlands hoop’, de Spijkenisserbrug weer stond te gapen. Over files gesproken, die moeten we straks ook nog gaan betalen ook! Die ‘Neet’ in den Haag blijft maar auto-onvriendelijke maatregelen treffen, niet dat het helpt tegen files zoals ze aangeeft, nee gewoon omdat het nu eenmaal traditie is voor een minister in haar positie om zo te zijn. Bovendien wat melkt er nou beter dan een heilige koe? O, ja, dat is waar, de accijns op drank en mijn peukje natuurlijk. Straks moeten we ook rekeningdrinken en rookzuigen denk ik. Maar ja, wat maakt het allemaal uit, als we maar gelukkig zijn en ik mijn deadline maar haal. Terwijl in Cuba een orkaan de hele handel overhoop gooit en het in Afghanistan nog steeds bommen regent maak ik me zorgen over genotsmiddelen en autorijden, wat kinderachtig eigenlijk he? Wat je ook doet in het leven het is allemaal slecht of gevaarlijk. Autorijden is slecht voor het milieu en gevaarlijk voor de gezondheid, drank maakt meer kapot dan een vrouw kan opruimen, roken veroorzaakt enge ziekten, computeren veroorzaakt RSI, GSM telefoons stralen, sport verloederd, vet eten is cholesterol verhogend,  zoet eten maakt dik, geen eten is gevaarlijk, koffiedrinken maakt je slapeloos, theedrinken trekt luizen aan, schilderen veroorzaakt giftige dampen, de Euro verwarring en prijsverhogingen, koopzucht veroorzaakt echtscheidingen en ga zo nog maar even door, ik denk dat ik maar stop met theedrinken, want dat deed ik toch al niet. 

Jan Koopmans