Week 5 | |
Maximaal
Ik wil eigenlijk zaterdag
gaan trouwen, maar mijn vrouw zegt dat dat niet meer kan omdat we dat jaren
geleden al hebben gedaan. Jammer want het lijkt me juist zo leuk om gelijk
met Willem en Máxima in het schip te gaan. Hele volkstammen treden zaterdag
in het huwelijk, want wie wil er nu niet de zelfde trouwdatum dan de prins
van Oranje? Sommigen maken er een echte beestenboel van, zoals een
Hoogvliets stel dat in diergaarde Blijdorp hun jawoord geeft aan elkaar.
Weer anderen trouwen om het trouwen, gewoon leuk om te doen op zo’n dag
denken ze dan. Natuurlijk is het wel leuk, maar het heeft ook nadelen hoor.
Je kunt bijvoorbeeld niet live op tv meekijken hoe een Argentijnse aan een
Hollander haar ziel en zaligheid geeft. En elk jaar zit je met
‘koningsdag’ in de toekomst, terwijl je zelf net je zoveelste
huwelijksjaar viert. Het gaat vast een mooie dag worden voor ons volk en
zeker voor die twee tortelduifjes. Goed er lopen hier en daar wat
sikkeneurige types rond die de zon niet in het water kunnen zien schijnen.
Ze speuren naar zaken om een grauwsluier over het huwelijk te trekken.
Moraalridders die op zoek waren naar oneffenheden in de achtergrond van de
bruid. Mogelijk hebben zij, of hun ouders dan wel grootouders, zelf ook wel
geen onberispelijk leven achter de rug. Gaat het nu om de integriteit van Máxima
of om die van randfiguren die niet met Alex gaan trouwen? Fouten maakte
iedereen wel eens in het verleden. Claus kwam ook uit een land waar met uit
was op de vernietiging van miljoenen mensen. Alexander komt uit een land dat
ooit de slavernij steunde en dat via lugubere handel schatrijk is geworden.
Ons land dat vrijwel ongehinderd drugssmokkel toelaat en waar de crimineel
op grond van een schrijffoutje op vrije voeten kan komen en waar elk uur
tegenwoordig wel ergens een misdrijf plaats vindt, geeft onderdak aan mensen
die zich storen aan een priester of vader die in een stokoud regime dingen
deden waarvan ze destijds dachten dat het goed was. We roepen keihard dat
men in Ierland nu maar eens die oude vete moet vergeten, maar anderzijds wil
men andere dingen levend houden. Naar mijn gevoel was er bij het huwelijk
van Claus en onze huidige koningin meer reden dat tegen te houden dan nu van
dat Argentijnse stuk en onze schaatsende Willem. Natuurlijk was het niet
goed wat er in Argentinië is gebeurd, maar moet je daar in 2002 een
deerntje dat wil trouwen op aanspreken en verbieden een eigen keuze te maken
bij de lijst van genodigden?
Wat in Duitsland is gebeurt zal men over 100 jaar ook nog steeds over
spreken, vergeten moet je dit soort dingen nooit! Maar vergeven staat ook
nog in de dikke van Dale hoor. Natuurlijk mag je waakzaam zijn en er alles
aan doen dictatoriale regimes tegen te houden en niet te steunen.
Maar door steeds maar de positieve en onschuldige nieuwe vruchten,
die na die terreur zijn gaan groeien te willen vertrappen zal je
nooit een vredige wereld creëren. |