De Columnist

Jan Koopmans


 
Jan's stukkie
Week 16
 

Geen idee

Hoewel het er begin vorige week erg rooskleurig uitzag wat het klimaat betrof, bleek het in het afgelopen weekend toch al weer een beetje minder te gaan. De vrolijke en vooral luchtige jurkjes werden alras weer vervangen door dikke wollen truien en zware spijkerbroeken van een Amerikaanse spijkerfabriek. Kortom de lol was er al weer snel af, en dat terwijl ik altijd zo vrolijk word van al die kleurrijke huppelende hinden die met Big Bags het winkelcentrum leegkopen. Maar goed, soms moet een mens wel eens afzien en ook voor mij was dat zeer zeker vorige week het geval. Op woensdag zit ik weer in de radiostudio, net als vroeger. Afgelopen week was ik een keer in een milde bui en had mijn oude strijdmakker Marcellus, u weet wel die schilder, uitgenodigd om als gast in mijn programma te komen. Nou, ja mijn programma, ik doe het samen met Gerard, bekend van radio en tv, dus zaten we die avond opgescheept met onze Hoogvlietse Rembrandt. Nou geloof me, het was fantastisch hem nog eens mee te maken in een uitzending, echt prachtig! Gelukkig duurt het programma maar twee uur dus daarna kon ik weer rustig ademhalen want Marcellus beloofde niet al te vaak als gast te komen.
Ook voor mij was afgelopen zaterdag wel een heus hoogtepunt hoor. Wat een pracht en vernuft in het Winkelcentrum Hoogvliet! Allemaal mooie schaalmodellen die veelal op stoom werden aangedreven. Zelf ben ik altijd een vervent knutselaar geweest en werkte graag met stoommachientjes. Door een klein incident heb ik ooit mijn hobby een wending moeten geven want nadat ik door een kleine misrekening een stoomketeltje liet ontploffen waardoor we drie maanden in een wisselwoning hebben moeten wonen, ben ik overgestapt op elektrisch aangedreven modellen. Daar heb ik nooit noemenswaardige problemen mee gehad, al zong Andre van Duijn daar ooit wel een liedje over, het is hem vergeven. Was trouwens ook erg overdreven want niet heel Zuid Holland zat zonder stroom, het was maar een deel ervan. Maar niet te min heb ik wel genoten van al dat chroom en koper, prachtig gewoon. Jammer dat ik nergens aan mocht komen, kennelijk had iemand gezegd dat ik kwam. Maar goed, maakt me niet uit hoor, ik heb nu toch een andere hobby, die kan nooit gevaar opleveren voor mijn omgeving. Ik beoefen nu touwknopen in besloten kring, maak kunstzinnige voorwerpen waarvoor ik dan later toepassingen verzin, een soort industrieelontwerp volgens vrije expressie dus. Ga me nu niet vragen hoe ik deze hobby moet noemen en of ik er over wil praten want dan zeg ik nee. Trouwens ik zal er heus geen rampen mee veroorzaken hoor want veel tijd kan ik er toch niet in steken omdat ik hele dagen op een toetsenbord zit te rammen om van dit soort onzinnige stukjes te schrijven! U moet mij maar niet kwalijk nemen dat ik soms wel eens niet weet waar ik het over moet hebben in deze rubriek, want ik kan niet net als lotgenoot Joop van der Hor op de step naar New York om nieuwe ideeën op te doen en het goede doel te steunen, ik moet het hebben van wat minitreintjes en een langharige kunstschilder, en dat terwijl ik niet eens in een achterstandswijk woon.

Jan Koopmans







Stichting Hoogvliet Digitaal
www.hoogvliet.org