Geen jachtvelden

Mensen zijn net werktuigen, je kunt er van alles mee. Een mens kan geheel zelfstandig dingen doen, pubers uitgezonderd, die moet je steeds weer alles opnieuw uitleggen.
En zoals alle werktuigen moet ook een mens wel eens voor de APK.
Ik ben vandaag geweest, de banden waren nog wel goed, met een paar nieuwe sloffen kan ik nog wel even voort. Het zuurstofsysteem is nog perfect, niks mis mee, geen vuiltje te zien, gek genoeg. De motor zelf was ook niet beter of slechter geworden, die doet nog het zelfde als eerst. Ja de  motor heeft wat last van kunstmatig toegevoegde stikstof en daar moet wat aan gedaan worden. Maar gelukkig heeft de overheid al oproepen gedaan om dit te verminderen, door joekels van teksten op de fijngemalen tabaksbladeren te zetten.
Kortom; ik kan nog een poosje mee als ik maar stop met roken, dan houd het hart het ook wel vol.
Wel een openbaring hoor want ik was de muziek al aan het uitzoeken voor in het rouwcentrum, je wilt uiteindelijk toch nog wel een beetje gezellig ten onder gaan toch? Maar ik mag dus weer meedoen, mag weer kranten maken, columns schrijven, internetsites bijhouden, ook die van anderen, mag weer gastschrijver zijn, mag weer opdrachten voor derden doen, vergaderingen bijwonen, linten doorknippen, etentjes aannemen, dansavonden bijwonen, recepties platlopen en verder alles waar men maar om vraagt, heerlijk toch? O, ja, das waar, ik mag ook tussendoor weer een privé-leven hebben, dus weer knuffelen met mijn Jootje, spelen met mijn Jootje en samen lachen en huilen met mijn Jootje, maar vooral weer gelukkig zijn met mijn Jootje!
Alle sterren staan weer goed, niks aan de hand, ik heb net zoveel kans om onverwacht naar de eeuwige jachtvelden te gaan als iedereen.
Natuurlijk wel klote dat ik nu echt moet gaan stoppen met paffen, zal niet meevallen.
De laatste keer dat ik het probeerde heb ik vanwege de ontwenningsverschijnselen twaalf zakken drop leeg gevreten, een beet in het oor van Jootje gegeven, haar vastgebonden aan een paal en vreselijk gemarteld , maar ja, het was voor het goede doel zullen we maar zeggen.
Het gaat me vast lukken, een kwestie van zelfdiscipline, gewoon niet aan denken, Ik ga sloten water drinken, een vruchtensapje elke ochtend, een bammetje tussen de middag, die bij mij meestal ergens tussen 8 en 10 uur in de avond zit, en dan een heerlijk diner met verse groenten in de nacht omstreeks 2 uur, maar die vervang ik meestal door een toastje met brie. Drank is goed voor het hart zij mijn cardioloog, kijk dat zijn tenminste fijne cardiomensen, die weten wat echt goed is voor de mens!
Ik voel dat het me gaat lukken, en lukt het niet dan vindt Jootje het vast niet erg dat ik mijn woede weer even op haar afkoel, dat doe ik dan natuurlijk wel met mate, want ze moet wel heel blijven. Trouwens als er geen woede is om kwijt te raken mag ik Jootje ook wel pesten hoor, dat laat ze toe om mij te laten afkicken, lief he?
Ik voel dat het weer goed gaat, we gaan weer terug naar huis om opnieuw te beginnen, we zetten de zeilen hoog en we gaan er voor!