Anders

En zo is er weer een week voorbij, dat gaat snel eigenlijk! Een week die weer vol gepropt was met gebeurtenissen. Het kabinet is eindelijk rond, Pim is naar zijn laatste rustplaats, Claus werd weer niet goed, een Duitse schoenmaker werd vroegtijdig F1 kampioen, Bennie Jolink van Normaal ging weer eens onderuit op z’n ‘brommer’ en ik kreeg een computer probleem van ongekende afmeting.
Ja het is weer een druk weekje geweest. O, ja, bijna vergeten, Joseph Luns heeft ook het aardse voor het hemelse ingewisseld en kan nu samen met Kennedy, Maarten Luther King en Ghandy vanaf een hoger niveau ons in de gaten houden. Die man was vroeger mijn voorbeeld, ik wilde graag net zo lang worden als hij, niet gelukt helaas. Wel was hij de eerste wiens stem ik redelijk goed kon imiteren. Ik weet nog dat ik in het toen pas nieuwe Haagse Congrescentrum vanaf de bühne het werkvolk toesprak met ‘lunsklanken’, het maakte nauwelijks indruk. Nee een goeie imitator zal ik wel nooit worden. Ook met mijn stukjes, of columns, maakt het uit hoe het heet, kan ik nooit de groten der aarde wegvagen. Binnenkort maak ik mijn 300^ste kranten column, die van ‘die andere krant’ meegerekend, maar heb ik ooit Simon Garmiggeld geëvenaard? Toch was die man wel mijn inspirator, hoe hij soms op bepaalde dingen kwam is me nog een raadsel. Vooral zijn column ‘Epibreren’ bleef me bij, een woord dat hij heeft uitgevonden en dat later werd gebruikt in personeelsadvertenties! Ik heb buiten de krantencolumns nog zo’n honderd radio en bladen columns gemaakt, soms ging dat wat verder dan ik in uw krant doe, ik gedraag me voor u netjes.
Maar genoeg over mijn prestaties als columnist, want die zijn niet echt belangrijk, hoewel.
Waar het om gaat is dat iedereen probeert een ander te imiteren, alsof die ander zo geweldig is. Het is niet belangrijk beter te zijn dan anderen, wel belangrijk is het om anders te zijn, daardoor wordt je uniek. Waar ik evenwel enorm trots op ben is dat we, en ‘we’ zijn de mensen die Weekblad Hoogvliet maken, steeds weer in staat blijken een krant te maken die alleen over Hoogvliet gaat. Iedereen weet dat het komkommers regent en dat er maar weinig nieuws is te melden, dus is het flink speuren naar leuke berichtjes en nieuwtjes. Toch kregen we het steeds weer voor elkaar! Natuurlijk kun je van een mug een olifant maken, dat is simpel. Zo kun je natuurlijk een heel uitgebreid diepte interview doen met iemand die gestruikeld is over een losliggende trottoirtegel, niks aan. Ook zouden we de diepere gedachte achter het nieuwe verkeersbord voor de Dorpskerk kunnen gaan onderzoeken, maar heeft u daar wat aan? Daarom blijven we maar gewoon doen wat ons het beste lijkt. In tegenstelling tot de meeste lezers, die alles graag vergelijken, hebben wij niet de drang om beter te zijn, maar gewoon om anders te zijn. Een column maken is toch eigenlijk wel leuk, je kunt er in kwijt wat je wilt, je eigen mening spuien zonder objectief te hoeven zijn. Natuurlijk kost het wel veel energie om ‘leuk’ te blijven. Ik heb een tamelijk hectisch leven, erg druk en met veel stress, dat gaat me nog heel goed af ook, maar dat komt omdat ik geniet van wat ik doe. Er zijn meer van die ‘turbo mensen’, die altijd alles hebben opgepakt maar die dan ineens even op adem moeten komen, daar heb ik respect voor want even afhaken als het te veel wordt is prima.
Ook ik moet wel eens even lekker bijkomen hoor, even gewoon iets heel anders doen, de afwas of ramen zemen, maakt niet uit als het maar anders is. En dat is meteen wat ik bedoel, probeer nooit beter te zijn maar gewoon anders!