De Columnist

Jan Koopmans


 
Jan's stukkie
Week 46
 

Koningskind

Denk je dat je er met de titel Hoogvlieter van het jaar wel zo’n beetje bent krijg je te horen dat je ooit de zoon van een koning was! Niet dat ik nu meteen naast mijn schoenen ga lopen hoor, zou trouwens niet eens kunnen want ik loop meestal op slippers, maar toch.
We waren afgelopen weekend op een paranormale beurs, tsjonge wat was dat heftig zeg. Ik ben wat dat betreft best wat gewent want mijn echtgenote is al jaren op dit gebied enigszins actief. Elke ochtend kijkt ze na het zetten van een heerlijke bak prut nog even in onze koffiezet- automaat om te kijken wat de dag zal brengen, want dat schijnt in het koffiedik te staan. Maar goed, ik kwam dus op die beurs en al meteen was ik bijna mijn hand kwijt aan een meneer die dacht dat er heel wat in zat. Nou na zijn gesprek zat er in ieder geval geen eurotje meer in! Gelukkig was er ook een nogal zweverige dame die mij met tederheid omgaf en me met zoetgevooisde stem wist te vertellen dat ik ooit de zoon van een koning was. Ik natuurlijk best nieuwsgierig want wie kan dat nou zeggen, een koningskind!
Helaas kwam ze niet veel verder dan dat ik uit een rijk koningsgezin kwam en dat ik ooit het leven had gelaten na een felle strijd met een draak. Kennelijk waren er dus ook toen al schoonmoeders. Ik zal tot de volgende parabeurs moeten wachten om te weten te komen of ik van adellijke bloedde ben en misschien zelfs tot de Oranjes heb behoord, want mijn ‘glazenbol therapeute’ moest plotsklaps een ander slachtoffer de waarheid vertellen.
Hoewel ik bij mij thuis ook heel eenvoudig iets aan het plafond kan laten bengelen om zo de pendel techniek  te beoefenen leek het me goed het ook op deze beurs eens uit te proberen. Ik kreeg een heel opzienbarende uitslag van mijn levensverwachting te horen, ik kan namelijk volgens de vrouw aan de andere kant van het touwtje nog zeker vijftig jaar mee! Nou dat betekend in ieder geval dat ik tot mijn 105de levensjaar nog columns kan blijven maken, gaat een hele opgave worden zeg.
Ik heb ook nog proberen te achterhalen wie de grote winnaar gaat worden bij de komende verkiezingen, maar zelfs de paragnosten waagden zich daar niet meer aan.
Maar al met al een leuke ervaring en blijkens de vele commentaren van de bezoekers was het een heel fijn gebeuren waardoor veel mensen toch met een tevreden gevoel naar huis gingen.
En zo bleek dat soms een schijnwereld leuker kan zijn dan de echte. De echte wereld is best op z’n tijd wreed, meedogenloos en vijandig. En wat is er nou eigenlijk aan om steeds maar onvriendelijk tegen elkaar te zijn? Alleen maar lol maken in het leven is ook niet goed, maar een beetje meer lol toevoegen kan wel eens leuk zijn. Kijk nou eens naar de koffieconcerten in de Dorpskerk, alleen maar leuk en gezellig en voor de liefhebber van het betere muzikale genre gewoon een ultiem gebeuren. En kijk eens naar de nieuwe metro die door personeel tekort niet helemaal goed kan lopen, dat is toch lachen? En wat te denken van al die rijen auto’s die elke dag om die molshopen slingeren op de Aveling, is toch om in je broek te pissen van het lachen? Alleen erg jammer dat die paragnosten er bij het ontwerpen niet bij waren, was het vast anders gelopen, ja toch Jacqueline? Maar al met al, er is genoeg te lachen, alleen moet je soms even je best doen de humor ook te zien in het leven.

Jan Koopmans






Stichting Hoogvliet Digitaal
www.hoogvliet.org