 | Week 36  |
| Week 36 |
Netwerken
Een
woord dat je vooral in medialand veel tegenkomt is netwerken. Je zit op een
kantoortje, ergens in Tussenwater en je gaat zo nu en dan de deur uit om
interviews, gesprekken, voorvallen en vooral borreluurtjes bij te wonen om
toch maar vooral overal van op de hoogte te zijn. Mensen gaan je kennen en
je krijgt zo van alles te horen, waar je dan weer een verhaaltje bij
probeert te maken. Ik timmer nu al aardig wat jaren aan de weg en ken dus
veel mensen. Gelukkig kennen ook veel mensen mij zodat ik ook nog wel eens
ongevraagd informatie krijg, zo hoort het ook. Sommige dingen gaan vanzelf.
Zo krijg ik op zondagavond, op het randje van de deadline, nog net even van
de organisatie te horen wie genomineerd zijn voor de titel Hoogvlieter van
het jaar. Zelf heb ik daar zo mijn gevoelens bij want ik mocht het dankzij u
het afgelopen jaar zijn. Een jaar lang Hoogvlieter van het jaar, ja dat is
me wat hoor. Ik loop bij de fysiotherapeut omdat mijn hand kramp heeft van
al dat linten doorknippen afgelopen jaar. U moest eens weten hoeveel last ik
heb van mijn rug vanwege al die eerste palen die ik geslagen heb! Gelukkig
komt er nu een nieuwe en mag ik mijn prachtige plaquette gewoon op de
dressoir laten staan. Het zal vast weer leuk worden daar op het Kunstkop
podium, de nieuwe Hoogvlieter van het jaar is vast net zo trots als ik toen
was. Joop van der Hor is natuurlijk weer de spreekstalmeester, logisch want
niemand kan beter lullen dan hij en hij laat zich nimmer omver lullen. Maar
Joop, toch een vraagje, is die ‘een dag niet koken’ bon nog geldig? Want
ik heb het afgelopen jaar nog geen gelegenheid gekregen de smaakvolle
dineerbon die ik kreeg op te maken.Maar goed, ik kreeg door mijn titel natuurlijk eeuwige roem en de mensen stormden op me af. Een voordeel was dat die paar mensen die me nog niet kenden nu ook wisten wat ik deed en me opnamen in hun netwerk. Zo heb ik door de jaren heen zelf ook een enorm netwerk verkregen, dat is erg handig en ook noodzakelijk als je een beetje nieuws wil brengen in krant, internet of bij je schoonmoeder. Dat netwerk bestaat niet alleen uit faxen, mails en telefoon, nee er is meer. Je hebt op internet ook zoiets als ‘messenger’, een snelle communicatiemethode die het best te vergelijken is met een chatbox, maar dan met personen privé. Mijn directe relaties gebruiken dit om mij te informeren of om snel dingen kort te sluiten. Één van die relaties zijn de dames van een groep verontruste bewoners van de KOBA buurt. Ze spannen zich mateloos in om het welzijn van de bewoners wat te vergroten in deze met sloop bedreigde buurt. Door al dat genetwerk hebben ze me gestrikt om op een feestje binnenkort scheidsrechter en jurylid te zijn. Natuurlijk doe ik dat, want weigeren leidt natuurlijk weer tot afbraak van mijn netwerk, en dat kunnen we niet hebben toch? Maar het gaat nog erger worden, ik moet, of mag, ook nog jury zijn bij een country gebeuren, en dat terwijl mijn danscapaciteiten ergens blijven steken tussen dat van Pinokkio en een hardhouten raamkozijn. Maar goed, wel leuk om te doen natuurlijk. En zo krijg ik de hele dag mails, messenger nieuws, faxen, telefoontjes en brieven binnen van mensen die mij als schakel gebruiken tussen hen en u. Heel fijn natuurlijk want zonder dat netwerk ben je nergens. Nou ja nergens….dan had ik misschien wel op vakantie gekund, want na bijna 18 jaar thuisblijven wil ik ook wel eens wat anders zien dan de Aveling, de Binnenban, de Dorpskerk, de Spijkenisserbrug, de deelraadsleden, de bekende Hoogvlieters, de Heerlijkheid Hoogvliet, de zwerfkatten, de ingezonden brieven, de rij auto’s op de Groene Kruisweg, de drempels in Tussenwater, de Koffieconcerten van Arnold, de eerste palen van Kees, de openingen van Jacqueline, de dansprestaties van Bep, de fietscursisten van de clubhuizen, de persberichten van de Oudheidskamer van Pernis, de smile van autohandelaren, de trotse bezitter van de woefwas en ga zo maar door. Maar maak u geen zorg, mijn netwerk doet het nog goed en ik ga ook dit jaar niet op vakantie! Jan
Koopmans |
