De Columnist

Jan Koopmans


 
Jan's stukkie
Week 41
 

250 ‘Horren’

U weet dat ik al eeuwen columns schrijf, vroeger in die ‘andere’ krant waar nu Hans met ‘ad fundum’ zijn pennenvruchten deponeert en later in deze krant. Ook schreef ik vele columns voor clubs, verenigingen, op verzoek en voor wat radiozenders. Bij elkaar zou ik echt niet meer weten hoeveel maar het moeten er ergens tussen de 400 en 500 zijn. Jaren geleden kwam er in Hoogvliet nog een ‘letterzetter’ bij in de persoon van Joop van der Hor, u kent hem vast wel, dat was die jongen die vroeger toen hij nog klein was zo slecht kon voetballen. Joop werd natuurlijk meteen wereld beroemd in Hoogvliet, Spijkenisse en de rest van de wereld. Komende donderdag staat in ‘zijn’ krant de 250ste  column, ‘Eigenwijs’ van hem. Hij is daar terecht apentrots op, want het waren meestal toch mooie columns, dat is eerlijk waar. Soms ging hij in mijn ogen wat te ver, maar ja, Joop blijft Joop en dus laat je hem maar gaan. Joop is in ons durpie de motor achter vele initiatieven, van goede doelen en bijzondere festijnen heeft hij meer verstand dan wie ook. En Joop is ook zo bescheiden, lees donderdag zijn ‘Mijlpaal Heipaal’ maar in de Botlek, het blijft een bescheiden man. Het leuke bij Joop is dat je hem mag of niet, een middenweg is er niet, dus kom je nooit om hem heen, je botst gewoon met die man vroeg of laat. Toch is het de kwaadste niet, hij regelt altijd van alles als er wat te regelen valt. Ooit hadden Donnie Jelsma en ik Joop er bij gehaald als jurylid bij het boek ‘Verrassend anders’ dat we toen gingen uitgeven. Joop wilde dit graag doen onder voorwaarde dat hij een vetorecht kreeg…..typisch Joop. Joop praat ook graag, boze tongen beweren zelfs dat hij zich zelf graag hoort, hij moet welhaast een Peter Gronsveld handje hebben van het vasthouden van de microfoon want overal waar een audiosetje staat zit Joop wel ergens vast aan het einde van een microfoonkabeltje. Maar goed, net als de dorpskerk, de Binnenban, het tramhuisje, de ruïne aan de Overhage hoort ook Joop bij de Hoogvlietse up en downs. Weken geleden gaf hij al met enige ontevredenheid te kennen dat hij dan weliswaar de 250ste column ging schrijven maar dat het hem betreurde dat ik er meer had gemaakt. Ja Joop, zo zit het leven nu eenmaal in elkaar en besef dat zowel jij als ik er al meer hebben geschreven dan Simon Carmiggelt, en dat was pas echt een kanjer! Joop was bij de onlangs gehouden en internationaal bekende KOBA spelen ook weer de regulateur, tenminste zo leek het want je hoorde zijn stem tussen de oude woonflats galmen als een orakel dat een donderpreek hield. Maar wat je ook van Joop vindt of denkt, het blijft een man die weet wat organiseren is en die het hart op de juiste plaats heeft, zeker als het om minder goed bedeelden gaat. Bij de verkiezingen van de Hoogvlieter van het jaar is hij eveneens betrokken dus ook elk jaar zien we op het Kunstkop podium Joop in smoking en met stropdas weer een AKG, Shure of Senheizer microfoon onwel maken met zijn ongebreidelde woordenstroom. Vorig jaar mocht ik als Hoogvlieter van dat jaar slechts 15 seconden het ding even vasthouden, toen moest hij weer! Maar het is wel weer mooi zo, veel te vaak zijn naam gebruikt in deze column, dat is niet goed voor Joop want straks gaat hij nog meer naast zijn lederen schoenen lopen. Misschien moeten we maar eens een gezamenlijk boekje vol met columns gaan schrijven, zoiets als de JoJa bundel of zo. De hoeveelste dit voor mij was weet ik dus ook echt niet, maar ach, als je iets vaak doet vergeet je dat soort dingen, ja toch Joop?

Jan Koopmans








Stichting Hoogvliet Digitaal
www.hoogvliet.org