Spaanders
Nee u hoeft niet meteen
nieuwsgierig naar mijn foto te kijken, het is nog de oude. Ik had u een
nieuwe beloofd, maar dat kon deze week niet want ik heb een feestneus van de
griep en zo zou ik niet die markante kop op de foto krijgen die ik u heb
toegezegd. Maar het komt goed!
Het afgelopen jaar was voor mij een hectisch jaar, er is veel gebeurt en ook
in de privé-sfeer is er weer heel wat gebeurt, maar ach, elk huisje heeft
zo zijn kruisje, wij slepen ons er wel door. Mijn eega en ik zijn de spil in
het gezin en ook al slijten spillen wel eens, de slijtvlakjes zijn nog glad
genoeg. We vierden vorige week ons 12- jarig huwelijk. We waren daarvoor al
heel wat jaren samen dus is het met ons wel goed gegaan en zo zal het ook
wel blijven want ook fiscaal is het niet haalbaar uit elkaar te gaan,
trouwens waarom zouden we? We doen er gewoon nog 12 jaar bij en uiteindelijk
vieren we dan vast nog wel ons feesie in de nieuwe Flamingo bij Kees.
Het afgelopen jaar heb ik in tegenstelling tot de bijna twintig jaar
hiervoor dat ik voor bladen en kranten schrijf twee keer commentaar gehad op
dingen die fout waren gegaan. De één aprilgrap viel bij de kervoogdij van
de dorpskerk niet goed en iemand was diep triest dat ik ze niet meer binnen
de deadline had kunnen houden zodat hun mededeling er niet meer in kon.
We kennen het spreekwoord ‘waar gewerkt wordt vallen spaanders’.
Laten we het daar maar op houden want ik heb, en dat doe ik anders nooit,
eens gekeken hoeveel artikelen ik heb geschreven het afgelopen jaar, dat
waren er afgerond 1300.
Daarnaast nog 51 columns en wat fotobijschriften, mag ik dan twee foutjes
maken?
Maar ik maak me daar niet zoveel zorgen om, het hoort er bij en ik weet dat
het overal wel eens fout kan gaan. Niettemin ben ik blij dat ik nu even een
weekje de tijd heb om hier de boel te verbouwen want mijn kantoor lijkt wel
een pakhuis van Luie Lootje, het beunhaasje uit Zwiebertje. De internet
sites die ik heb/beheer moeten maar even een weekje wachten, ik werk ze
komende week wel weer bij. Hoogvliet Digitaal, www.hoogvliet.org, die ik
dagelijks update zal nu even een paar daagjes wat achter blijven, maar wat
geeft het? Het komende jaar gaan we er weer stevig tegenaan, we willen u
echt gaan verwennen met leuke en belangrijke nieuwtjes, meer achtergrond
info en natuurlijk met de leuke plaatjes van Aadje. Ik hoop van ganser harte
dat het met Hoogvliet de goede kant op blijft gaan. Dat Hoogvliet, nu is
gebleken dat Opstelten toch niet helemaal gelijk had, het politiebureau weer
open kan doen, dat het zwembad er binnenkort weer staat, dat de
bezuinigingen niet het welzijnswerk naar de knoppen helpt en dat het zo
veilig wordt in ons durp dat we de fiets zonder slot weer in onze voortuin
kunnen zetten. Verder hoop ik dat de herstructureringen niet nog meer
slachtoffers gaan eisen, ik hoop dat de mensen die in Hoogvliet willen
blijven wonen dat ook kunnen. Wat ik het meest hoop voor deze laatste groep
is dat de mensen die de huurhoogte bepalen eens het woord betaalbaar wonen
toetsen aan de inkomens van hun doelgroep, misschien moet er anders toch nog
een woord in de dikke Dale bijkomen: ‘herstructureringsslachtoffers’.
(zie tot mijn verbazing dat het woord al bestaat!)
Al met al een woelig jaar, ook in Hoogvliet, maar beter woelig dan
stilstand, want rust roest, ook weer zo’n
oude wijsheid, al is die wat achterhaald met al die anti-roest
middelen. Ik wens iedereen een prachtig 2004 en laten we het met z’n allen
nog beter doen dan in het afgelopen jaar!
Jan
Koopmans
|