Week 20  | ||
|
eerdere columns: Weekblad Hoogvliet Maaspost Radio Overige | ||
Week 20 | ||
|
eerdere columns: Weekblad Hoogvliet Maaspost Radio Overige | ||
|
Kids
terreur Gelooft u mij, het is het beste dat u alle sleutels laat inleveren als kinderen ‘de deur uitgaan’ want ze kwamen hem die avond allemaal even proberen! Hordes kinderen met evenveel kleinkinderen kwamen onze voor- en achterdeur binnen, soms zelfs onder begeleiding van een hond. Er moesten stoelen van zolder komen en weldra was de helft van onze voorraad koffiepads op. Schoonzonen staken uit ‘lollige’ gedachten onze waxinelichtjes aan en ik kon nog net mijn schimmelkaasjes verstoppen in de groentelade van de koelkast. Onze romantische avond maakte plaats voor luierverschoningen en kliederende peuters die ontdekten dat pindakaas zo leuk staat op het behang. We konden niet anders dan er in berusten, eigen schuld, hadden we onze kids maar beter moeten voorlichten toen ze verkering namen. Het unieke was wel dat we nog nooit het hele zooitje bij elkaar hadden gezien, meestal komen ze om beurten. Dus maakte ik van de nood maar een deugd en haalde mijn digitale camera. Want laten we wel zijn, zes kleinkinderen op een rijtje is leuk voor het fotolijstje later. We hebben een bankje neergezet, de gordijnen er achter dicht gedaan en toen kon ik beginnen met fotograferen. Soms moest er worden gecorrigeerd want stilzitten is er bij enkele van die mormels niet bij. Wat zweepslagen en dreigen met veertien dagen huisarrest hielp en zo kon ik de foto der foto’s ‘knippen’. Inmiddels is de foto vele malen uitgeprint door de trotse ouders en ook ik heb hem op de website gezet, want iedereen moet dit natuurlijk zien! Er werden nog sloten koffie, thee en ijsthee omgezet deze avond, jammer dat we geen kassa hadden. Onze zwoele avond werd dus heel anders, ik ben nu van de leg en mijn eega is na het opruimen van de chips, pindakaas en volle luiers te moe om nog zin te hebben in een Frans kaasje. Kinderen denken van ouders altijd dat zij alleen maar saai achterover naar GTST zitten te gluren, maar ze vergeten dat wij net als zij ook wel eens ‘wat’ willen. Als je vijftig bent geweest zijn de wilde haren wel weg maar nog lang niet je ‘stoute’ gedachten. Trouwens wat is stout? Even lekker samen genieten van de dingen die het leven je brachten, gewoon zoals je dat ook deed toen je 18 was, wat is daar tegen? We hebben ons nu voorgenomen om de volgende keer als we een spontane opwelling krijgen gewoon de deur te barricaderen, de telefoons er naast te leggen en de brievenbus af te plakken en kranten voor de ramen te hangen. Echt iets te kort komen aan romantiek doen we niet hoor, we zitten vaak hier in mijn peeskamertje gezellig achter de pc te chatten of plaatjes te bekijken, kan het intiemer? Kom ik wel meteen op de moderne jeugd uit, want die leven heel anders dan wij. Het vertier bestaat uit computerspelletjes, films kijken en sms-en dan wel chatten. Toen wij, niet zo lang geleden nog, jong waren gingen we stappen naar een disco of soos en vermaakten we ons met canasta, darten en de jukebox, waarna we achter de meiden aan gingen om ze te ‘versieren’. Er wordt niet meer versiert, de jeugd maakt een ‘date’ en gaat er op af, niks romantisch meer aan. Computers berekenen soms zelfs de slagingskans van een ‘liefde’ en diezelfde pc stelt je later in staat om goedkoop en snel weer van je partner te scheiden. Ook een verschil met ‘vroeger’: toen moest een meid leuk zijn, tegenwoordig knap. Ik heb best een onstuimige jeugd gehad maar geloof me, een combinatie van leuk en knap zie je maar zelden! Ach ja, je bent geen achttien meer dus moet je niet zo denken ook. Toch zien wij ‘nozems’ van weleer meer liefde om ons heen dan de jeugd van tegenwoordig. Kijk maar naar die zes kleinkids van ons, stuk voor stuk uit liefde ontstaan. Jan Koopmans |
