Heksenkring
Bibberen en griezelen kan
ook weer, de zomer neemt de kuierlatten en de avonden worden weer duister.
Gelukkig had ik ook deze zomer weer geen vakantie dus last van de regen heb
ik niet gehad, lang leve de arbeid! Maar ja, er waren toch weer vele
stakkers die met een vliegtuig of trein dan wel eigen vervoer naar den
vreemde afreisden om in veertien dagen tijd meer uit te geven dan in de rest
van het jaar, dag spaarcenten! Nee, ik hou niks over hoor ondanks dat ik
heerlijk thuis ben gebleven, zonder obers die een vreemde taal lulden of al
die buitenlanders in Italië, Griekenland, Spanje, Tormekanaria en weet ik
veel. Veel mensen gaan naar den vreemde omdat daar de zon altijd schijnt te
schijnen. Ook een reden is: ‘Ik heb in eigen land alles al gezien’ en
dat terwijl ze vaak dat leuke beekje bij Stroe nog niet eens weten te
vinden. En gek genoeg hoor je ze na het zoveelste bezoek aan de ‘Costa del
bruinworden’ nooit zeggen; ik heb hier alles al gezien. Ik ga misschien
wel een paar dagen naar een simpel huisje met mijn eega, lekker rustig en
zelf het potje koken. Ik hoef geen maagdelijke stranden waar de zandkorrels
bijeen worden gehouden door de tonnen zonnebrandcrème en andere oliesoorten
die van de vette recreantenruggen droop. Wat me ook op gevallen is, is dat
een vakantie van twee weken zeker zeven weken kost aan energie. Twee weken
voor de vakantie neemt de werklust al af zodat er amper nog sprake is van
produceren bij de werkgever. Dan volgen de twee vakantie weken, dan kan met
vaak weer wonderen verrichten en vervolgens heeft men zeker drie weken nodig
om weer in het ‘ritme’ te komen. Niettemin zou ik ook best eens een paar
jaar rust willen hoor, even een poosje lekker doen waar ik zin in heb, lijkt
me tof! Maar ik zal er verder niet over mekkeren hoor want daar worden we
niet vrolijk van.
Zoals ik zei; de avonden worden weer donker en griezelen kan weer. Vooral
het inmiddels befaamde ‘heksenpaadje’ in het Ruigeplaatbos alwaar men
spoken heeft gezien en eenhoorns in de bomen zien bungeejumpen raakt weer in
trek. Vlakbij de plek waar soms duistere mannen lopen te zoeken naar het
onbekende is het heksenpaadje. Grond die weg kan zakken, bomen die praten en
struiken die je uitschelden, het is toch wat. Vanuit de heli heb ik er ooit
eens een foto van gemaakt, vreemd genoeg was juist die éne foto mislukt, er
was slechts een zwarte vlek zichtbaar, dus toch? Binnenkort gaan er wat
dappere onderzoekers naar toe om spoken, geesten, draken, heksen en ander
gepeupel op te zoeken. Waarschijnlijk zullen ze worden bespied door zwarte
raven en vleermuizen, het kan bijna niet anders. Jammer dat Alfred Hitchcock
al is overleden anders zou er ongetwijfeld een film zijn verschenen met de
naam: ‘Miraculeus Hoogvliet’ of ‘Spookbos der lusten’. Of er ook
echt iets is te vinden is maar de vraag. Want laten we wel zijn, spoken zijn
een kei in het verstoppen en spelen vaak onder één hoedje met heksen en
geesten om te voorkomen dat ze haarscherp op de foto komen. Maar voor zover
ik heb begrepen zullen de ‘onderzoekers’ gebruik maken van de
verrassingstactiek. Zo zal de datum van het bezoek lang geheim worden
gehouden en men zal zo onopvallend mogelijk gaan wandelen en net doen of men
niet op zoek of bang is. Pas als er een engerd verschijnt zal men onverhoeds
de camera er op richten en zonder flits het rapaille op de kiek zetten.
Er gaat een schrijver mee, nee ik niet, heb geen tijd, en die zal er
ongetwijfeld iets moois van maken. Indirect is hij wel de oorzaak van dit
occulte gebeuren want hij schrijft een boek over mysterieuze verschijnselen
in en om een huis aan de Dorpsweg. Het is allemaal erg luguber en vaag, maar
je weet maar nooit wat er wel en niet van klopt. Ik wacht wel af tot ze
terug komen met hun verhaal, áls ze terugkomen natuurlijk. Boze tongen
beweren al dat het Ruigeplaatbos, nu een stormbos waar niets meer aan gedaan
wordt, zo is gebleven omdat niemand er nog groot onderhoud durft te doen
vanwege het enge karakter op bepaalde plekken. Ook hoorde ik laatst mensen
zeggen dat er magische krachten nodig zijn om alles weer in orde te maken in
onze woonplaats, nou, hebben die dan nu hun zin?
Jan Koopmans
|