De Columnist

Jan Koopmans

 


Klik hier voor al Jan's oneliners

Jan's stukkie
Week 39

eerdere columns:
    Weekblad Hoogvliet
    Maaspost
    Radio
    Overige

Survivalbos

Je hebt wel eens van die weken dat je met je ziel onder de arm loopt, je wilt van alles maar hebt nergens zin in. Niet dat ik het nou zo slecht heb hoor, ik kan zelfs oude kaas op mijn brood doen en niet zoals de bewoners van het Big Brother huis uitsluitend pindakaas. Ik ben ook maar weer eens in het Ruigeplaatbos wezen kijken, uiteindelijk was het weer goed en hier en daar zitten er nog blaadjes aan de bomen zodat je nog niet meteen koude herfstrillingen krijgt. Ik schreef weken geleden in een artikel dat de begaanbaarheid in het bos zo slecht is geworden. Ik moet daar nog steeds eens onze Jaqueline over aanspreken want zij gaat over dit soort dingen. Ik was er destijds bij dat het bos heropend werd in het bijzijn van het Wereld Natuurfonds Nederland, een grote panda en een tentje met lekkere drankjes waren daar ook bij. Elsje de Kuijper, gemeenteraadslid in Rotterdam was er ook en noemde zichzelf toen ‘elzenpropje’, ik zou het niet durven zeggen! Nu jaren later ziet het bos er echt totaal anders uit. Destijds kon ik nog onderlangs bij het water van de Oude Maas over een smal paadje lopen, nu kun je niet eens meer bij dat gebied komen. Alles woekert en woekert en voor de mens is er nauwelijks nog plaats. Ik begrijp best een beetje de opzet hoor, de natuur een beetje zijn gang laten gaan zodat je nieuwe vegetatie krijgt en de torren, kevers, slakken en andere engerds ongestoord hun holletjes kunnen bouwen. Er wordt geen onderhoud meer aan het bos gedaan en dan heet het een natuurbos, maar als ik hetzelfde met mijn tuin zou doen dan heet het ineens ‘verwaarlozing’! Nu geef ik toe dat ik geen Schotse hooglanders in mijn achtertuin heb lopen die alles kort ‘maaien’ maar ik heb wel een eega met snoeischaar, dus helemaal gaat de vergelijking niet op. Ik maak me trouwens ernstige zorgen over de voortplanting van die koeien want ze kunnen elkaar tijdens een opgewonden gevoel niet eens vinden tussen de torenhoge ‘natuurlijke’ stengels van het gewoeker. Een paar jaar geleden kon je nog ter hoogte van het kunstzinnige beeld op een open gebied kijken waar ook nog iets van een verhoging was. Je zag dan de koeien al van verre aankomen. Als je nu de moed hebt om via het bijna dichtgegroeide toegangshekje naar binnen te stappen loop je de kans geheel onverwachts oog in oog te staan met zo’n Schots ruitje. Ik heb geen idee wie er het hardst van zal schrikken, maar voor mij hoeft het niet zo nodig. Ik ben wel van boerenafkomst maar onze koeien keken vriendelijker, hadden vlekken en zeker niet zo’n onverzorgde kop met piekhaar. Mooie velden waar je voorheen een balletje kon trappen of een romantische picknick kon organiseren lijken nu op een Bengaalse steppe waar zelfs een olifant nog in vast zou lopen. Ga je dan nog wat meer richting Botlektunnel dan is het helemaal spannend want daar lopen permanent mensen op te letten of er niet op het gras gelopen wordt, denk ik dan maar… Vrij normaal dat er in een dergelijk dicht en volgroeid stadsbos dingen plaatsvinden die velen liever niet hebben. De paden zijn hier en daar nog wel waarneembaar maar soms houden ze ook spontaan op, je moet dan maar zien wat je doet. Als omgeving voor mooie natuurfoto’s  is het echter wel weer een mooi gebied, maar ja, is het uitsluitend daarvoor bedoeld? Toch wil ik graag iedere Hoogvlieter uitnodigen er eens een kijkje te nemen want als we er geen van allen meer komen kun je het net zo goed weghalen en bebouwen met maisonnettes van een ton of acht. O, jee, nu krijg ik natuurlijk onze moeder aller bomen Jeanne van der Velde over me heen! Maar van mij mogen die bomen best blijven hoor, alleen die struiken he, ze vermoorden de bomen en zorgen voor enge plekken. En gelukkig hebben we in Hoogvliet nog geen ‘struikenridders’ dus weg met die zooi. Dus lieve en geachte Jakkie, als je klaar bent met de aanleg van die parkeervakken met witte lijnen in Tussenwater, wil je dan dog even naar dat bos kijken? Je zou en engel zijn en dan ben ik ook weer van de partij. Gek he, nu ik dit schrijf vraag ik me af of Hoogvliet nog wel bij Rotterdam hoort, tippelen was toch per vorige week in heel de omgeving streng verboden? Ach wat zeur ik, heb alleen maar oppassers gezien die het bos in de gaten hielden.

Jan Koopmans 

TERUG





Stichting Hoogvliet Digitaal
www.hoogvliet.org