De sint is echt!

He he, eindelijk is hij er weer. Elk jaar maak ik me weer opnieuw zorgen over onze lieve sinterklaas. Een aantal jaren geleden, Hans Elemans was toen nog onze burgervader, stond het ernstig ter discussie of de sint wel of niet zou komen in het oude oedevliet. Gelukkig kwam hij toen wel en kon iedereen weer genieten van het oer-Hollands feest. En ook dit jaar kunnen we dus weer genieten van de gulheid van deze ouwe Spanjaard die verbluffend goed Nederlands spreekt, dat kun je lang niet van alle vakantiegangers zeggen die ons land bezoeken. Winkeliers maken hun etalage weer heerlijk ‘sints’ zodat de kids zich weer kunnen vergapen aan vrolijke sinterklaas spullen, inclusief de lekkernijen natuurlijk. Helaas gebeurt het ook vaak dat etalages al ingericht zijn met ‘kerstspul’ nog voordat de sint echt jarig is. Ik stel voor dat we in de toekomst deze etaleurs moeten ‘belonen’ met de zak van sinterklaas. Want laten we nu eens eerlijk zijn, de sint is toch veel echter dan de kerstman? De sint is gewoon een oeroude vent die later heilig werd verklaard door de roomsen omdat hij arme kinderen een handje hielp. De latere fantasie die er bij kwam is allemaal best reëel, de maan kan door de bomen schijnen en een piet kan door een schoorsteen kruipen. Ook een trippeltrappel paard op het dak is niet geheel denkbeeldig, een beetje paard kan erg veel, vraag maar aan menner Koos de Ronde. En de stoomboot uit Spanje is al helemaal een waar verhaal, dat kan best! De Rotterdam komt ook helemaal uit Gibraltar hier heen met Hans Elemans als leider, is dat niet nog  gekker dan de zak krijgen? En kijk nu eens naar de onzin van de kerstman en de zooi er omheen, dat gelooft toch geen hond? Rendieren voor een arrenslee die door de lucht suist en de maan laat schrikken. Één kerstman die in alle werelddelen tegelijk ho, ho, ho staat te blèren, an me hoela! En dan die stomme baard, je ziet toch meteen dat deze niet echt is. En geloof me, je ziet ook regelmatig straal bezopen kerstmannen waggelen langs de vaderlandse kroegen. De sint heb ik nooit laveloos gezien, op die ene keer na toen ik zelf even in moest vallen voor hem. Nee, die kerstman kan nooit echt zijn, in Amerika is hij zo dik als Jumbo de olifant en in Zweden is het ineens een blonde halfgod met manen onder de puntmuts. En laten we eerlijk zijn, de Nederlandse kerstman is al helemaal niks. Vaak schriele mannetjes die met het verlepte bier in de baard niet eens ho, ho, ho meer kunnen roepen. Vorig jaar zag ik nog een wildplassende kerstman, hij is gelukkig aangehouden en opgesloten, hij zat toen heel alleen kerstfeest te vieren, net goed! Van de sint zie je zulke narigheid niet, die komt kinderen blij maken en vertrekt dan onopvallend weer naar Spanje of de Kulk. En nog een bijzonderheid van de kerst is dat er onder bomen die in de kamer staan ineens dure cadeaus liggen, de sint is veel zuiniger en dus verantwoordelijk bezig. Want kinderen die je te veel geeft worden later verwende krengen, geloof me! De kerstman laat zich ook veel te veel leiden door wat men hem aanpraat. Hij geeft soms heel achterlijke dure dingen weg op advies van verkopers die hem gewoon de hoek in lu..praten of verleiden met mooie etalages en fraaie folders. En wat is er nu nog mooier dan samen met je kinderen om de schoorsteen te gaan zitten en sinterklaasliedjes te zingen? Een wortel voor het paard en wat hooi voor de sint. En hoe heerlijk is het om glunderende smoeltjes te zien de volgende ochtend omdat ze een taaipop of een leuke pop dan wel speelgoed auto kregen van de sint zelf. Bij de kerstviering met die dikbuikige rendiermenner hebben kinderen al precies opgeschreven wat ze willen hebben, de kerstman gaat er bijna aan failliet. Dan nemen ze geen genoegen met een pop of blokkendoos, dan moet er minstens een doos met een winkelwaarde van honderd euro staan. En dan het eeuwige kerstdiner, het moet er ook nog allemaal bij, de sint geeft toch ook geen sintendiner of klaasgala? Ik ben blij dat de sint nog leeft, een oude traditie die nu eens niet is overgewaaid uit het land met de (on) begrensde mogelijkheden. Een statige heilige met een keur aan echte zwarte pieten die weten wat kinderen leuk vinden en meer aandacht hebben voor de traditie dan voor de omzetknallers. Gelukkig kunnen we over een paar maanden alweer gaan uitkijken naar Pasen, dan komt de paashaas weer, die is ook echt hoor. Maar dat vertel ik u tegen die tijd wel, eerst nog even door de bomen kijken naar de maan.

Jan Koopmans